فکر نمی کنم هیچ وقت این وبلاگ رو ببینه. اهل وبلاگ نویسی و وبلاگ گردی نیست. حتی وبلاگ دل نوشته هام رو هم نمی خوند. اما مهم نیست. من می نویسم تا یادم نره روزام چه طوری گذشتن و چه حال و هوایی داشتم.
امشب یه جمله عجیب فرانسوی شنیدم:
« J’amerais vivre dans tes chaussures pour être avec toi à chacun de tes pas »
میگه که دوست داشتم توی کفشای تو زندگی می کردم تا توی هر قدمت همراهت باشم. واقعا نمیدونم یه آدم چه قدر می تونه دل بسته معشوقش باشه که همچین جمله باورنکردنی بهش بگه. اما خوش به حال کسی که چنین چیزی رو می شنوه.
درباره این سایت